Wstęp
Pora zdradzić kolejny kawałek historii Ash-kore. Ważną postacią dla jego historii jest sama postać Idris i rola jaką odegrała w planowaniu rebelii.
Idris nie ma jeszcze oficjalnych referencji, ale ma gotowe szkice postaci i design~
Idrissila – demon o wielkim potencjalne
Jej prawdziwe imię to Idrisilla. Córka potężnego rodu ksieżycowych demonów, należących do szlachty. Jej ród miał duże wpływy i miał niewielkie terytorium. Nie byli Lordami, ale starali się do nich aspirować. Gdy narodziła się Idrisilla uważali, że dziewczynka będzie ich szansą na zwiększenie terenów. Pierworodną córka, która połączyła dwa silne rody demonów księżycowych. Czystej krwi demonica, po której oczekiwano, że dokona wielkich rzeczy.
Była wychowywana w takim przekonaniu. Posiadała wszystko czego chciała, ale uczono ją jak być władczynią. Od najmłodszych lat uczono ją filozofii, sztuki wojennej, etykiety i wielu innych rzeczy, aby mogła zostać w przyszłości Lordem (wiadomo przez wojnę i zagarnianie terenów słabszych władców).
Idrissila nie miała nic przeciwko temu, bo chciała przede wszystkim spełnić oczekiwania swoich rodziców. Wiedziała, że jeśli spełni ich oczekiwania będą z niej dumni. Urodziła się, mając określony cel.
Niestety bardzo długo nie ujawniała żadnych umiejętności magicznych. W ich świecie demony (czy to niskiej czy wyższej klasy) objawiają moce w okresie 5 lat, czasem w skrajnych przypadkach magia objawia się później (ale nie przekracza 8 lat).
Z wiekiem Idrissila czuła, że zawodzi rodziców i oczekiwania jakie mieli wobec niej. Zgadzała się na wszystko co mogłoby przebudzić jej magię (eliksiry, rytuały, czy nawet sytuacje narażające jej życie). Czuła się zagrożona. Bała się myśli, że zawiedzie imię swojej rodziny i oczekiwania wobec niej.
Była przerażona, gdy mając 6 lat jej rodzice zdecydowali się na kolejne dziecko. Urodzili się bracia bliźniacy, którzy od niemowlęctwa wykazywali umiejętności magiczne. Idrissila czuła się zagrożona, ale miała nadzieję, że jej moce jeszcze się przebudzą.
Niestety w wieku 8 lat, jej nadzieja umarła. Idrissila nie posiadała w sobie ani grama magii. Była bezużyteczna dla swojej rodziny. Dziewczynka załamała się. Jednego dnia w swoje urodziny straciła wszystko. Uwagę rodziców, przywileje, możliwości.
Jak straciła wszystko co miała?
Jej rodzice początkowo nie wiedzieli co z nią zrobić, a plotki o jej ułomności szybko się rozeszły. Odesłali się do jednej z rezydencji oddalonej od miasta, gdzie miała czekać. Mimo wszystko Idrissila posiadała ich krew i była częścią ich rodu. Dopiero po kilku miesiącach jej rodzice zdecydowali, że Idrissila zostanie wychowana na „idealną” żonę. Stała się pionkiem i przedmiotem, który można ubrać w najpiękniejsze suknie i klejnoty.
Zaprzestano jej nauk i starano się ją przygotować do roli żony. Miała być cicha, posłuszna, urodzić dziedzica i robić to co jej kazano. Idrissila zgodziła się na ten los, myśląc, że jeśli spełni oczekiwania rodziców oni dostrzegą jej potencjał i zaskarbi sobie ich miłość.
Idrisilla nigdy nie miała przyjaciół wśród wyższych demonów, bo wszyscy wiedzieli, że jako demon jest niewiele warta.
Dziewczyna dorastała otoczona w gronie kilku służących i żołnierzy, którzy mieli jej pilnować. Idrissila dorastała w izolacji od reszty świata, aż nie stała się pełnoletnia i zaczęła uczestniczyć w balach i przyjęciach. Miała szybko znaleźć sobie męża, ale uznała, że takie spotkania to idealna okazja do zaprezentowania swojej wartości rodzicom. Starała się zbierać informacje, które mogły się przydać jej ojcu i braciom, ale ci nigdy nie docenili jej starań i kazali jej zaprzestać. Jej rolą miało być znalezienie męża – oczarowanie jakiegoś silnego demona i stworzenie z nim sojuszu, korzystnego dla rodziny.
Prawda, która kryje się głęboko
Mimo tego zakazu Idrissila dla zabawy i odpędzenia nudy jaka dopadała ją na przyjęciach słuchała i zapamiętywała informacje. Nikt tak jak ona nie poznał zawiłości rodów szlacheckich. Podsłuchiwała nie tylko demony wyższe, ale i służba nie uważała jej za zagrożenie.
Mijały lata, a Idrissila nie znalazła męża i nikt nie był zainteresowany zaręczynami z nią, bo obawiano się, że jej defekt przejdzie na dzieci.
Jej potencjał dostrzegli szpiedzy Ash’a, którzy zaaranżowali ich spotkanie. Ash-kor dał jej szansę na zmianę wszystkiego, czego nienawidzi. Spotkali się w jej rezydencji po jednym z balów.
Idris – demon, który jest wolny
Ash-kore dał jej szansę i jako pierwszy spytał, czego ona naprawdę pragnie. Nie potraktował jej jak przedmiot, a jak osobę. Idrissila uciekła z nim i dołączyła do jego rebelii, bo jedyne czego pragnęła to wolności. Możliwości decydowania o sobie samej. Nie chciała, aby światem rządziła zasada „silniejsi mają przywileje”.
Porzuciła swoje dawne życie. Zmieniła imię i jedyne co jej zostało to medalik jaki dostała przy narodzinach, pokazujący jej przynależność do jej rodu.
Jako członkini rebelii początkowo stała się jej informatorem, dając Ash-korowi informacje o rodach szlacheckim (o ich sile, rezydencjach, magii, wpływach itp). Ash dostrzegł również, że Idris posiada dużą wiedzę z zakresu planowania działań wojskowych czy w ogóle zarządzania grupami.
Idris nigdy nie porzuciła nauk nawet gdy ją wygnano. Często zakradała się do biblioteki w rezydencji i czytała. Stała się prawą ręką Ash-kora i wiernie podąża za nim. Wierzy w jego cel i to, że rebelia może coś zmienić.
Ciekawostki
Czas na parę ciekawostek~
- Idris nigdy nie miała szansy utworzyć jakiekolwiek relacji ze swoimi młodszymi braćmi. Widziała ich jedynie parę razy w swoim życiu.
- Jest zapatrzona w Ash-kore i często idealizuje go. Nie wierzy, że mógłby dokonać czegoś złego. Nie zna jego prawdziwych intencji.
- Idris uświadomiła sobie po kilku latach po przystąpieniu do rebelii, że czuje coś do Ash-kore, ale nigdy nie wyznała mu swoich uczuć.
- Idris nie umie walczyć.
- Za to jest szybka i zwinna. Nie sprawia jej problemu dostanie się do trudno dostępnych miejsc niezauważoną.