„Jego usta były zimne jak śnieg, ale biło z nich ciepło jedwabnej czerwonej tkaniny, tkaniny z pokładu statku. Poczuła jego język i pomyślała o wilku. „A jeśli to prawda? Jeśli ta baśń jest prawdziwa? Pocałunek i śmiertelne ugryzienie w kark. Wszystko się zgadza. Co, jeśli właśnie całuję mordercę?”.
– Opis z tyłu książki
Anna i Abel – historia miłości, rozwiewająca wszelkie wątpliwości.
ABEL TANNATEK, outsider, wagarowicz, handlarz narkotykami. Mimo to Anna zakochuje się w nim do szaleństwa, gdyż wie, że Abel ma jeszcze inne oblicze: łagodnego, smutnego baśniarza, opiekującego się młodszą siostrą. Niezwykła opowieść, którą snuje Abel, fascynuje Annę do tego stopnia, że dziewczyna nie może o niej zapomnieć. Granica między rzeczywistością a fantazją stopniowo się rozmywa. A jeśli jej fabuła wcale nie jest fikcją i obawy Anny są uzasadnione? Ten, którego kocha, może okazać się równocześnie jej największym wrogiem…”
To jest właśnie napisane na odwrocie książki. A jaka jest prawda?
Anna – główna bohaterka, która żyje w swoim świecie. Od pierwszych stron książki widać, że jest ona typową szarą myszką. Niewinną osóbką, która żyje w świecie idealnym. Myśli o tym co ma nadejść. O maturze i studiach. Nie zna brutalności życia, w przeciwieństwie Abla. Chłopaka, który zrobi wszystko dla swojej młodszej siostry.
Przygoda Anny rozpoczyna się, gdy w Sali znajduje szmacianą lalkę. Oddaje ją Ablowi. Było to na tyle niespotykane, że dziewczyna nie może o tym zapomnieć. Zastanawia się co jest prawdą o Ablu, a co kłamstwem.
Pragnie sama poznać prawdę. Mimo wielu trudności udaje jej się poznać tę stronę Abla, którą zna niewielu – baśniarza.
Abel snuje historię, która wciąga Annę. Dziewczyna zastanawia się, czy ta historia dzieje się naprawdę. Zbyt wiele faktów z baśni i rzeczywistości, która ją otacza pokrywa się.
Jest to książka, która z każdym rozdziałem wciąga. Nie można się od niej oderwać. Czytając miałam wrażenie jakbym czytała dwie książki. Jedna była o historii Abla i Anny, a druga o pewnej Księżniczce, która próbuje dotrzeć na stały ląd.
Obydwie historie trzymały w napięciu do samego końca. Pełna zwrotów akcji oraz scen, które doprowadzą do łez – w tym pozytywnym jak i negatywnym znaczeniu.
Ich historia pokazuje jak małe z pozoru nieistotne rzeczy potrafią diametralne zmienić życie człowieka – jak znaleziona przez przypadek lalka. Uświadamia jakie w rzeczywistości potrafi być życie. Przekłuwa naszą bańkę mydlaną, ukazując prawdę.